"Godverdomme, ik weet gewoon niet wat ik moet zeggen... Heeft het eigenlijk wel zin om iets te zeggen?" 

een hut in een bos 
ver weg van alles en iedereen 
een man vertelt, zingt, danst, lacht 
raast, argumenteert, provoceert 
over de mens die de natuur vernielt 
over het isolement dat hij noodgedwongen omhelst  
over de vervreemding die technologie heet 
het eindeloze geschreeuw op sociale media 
over zijn verlangen naar een echte wereld 
het publiek wordt jury 
luistert, leeft mee, voelt weerzin, oordeelt 
of niet 

In deze monoloog, geschreven door Michael Bijnens op vraag van Laika, kruipt Frank Dierens in de huid van Ted Kaczynski, één der beruchtste en meest gezochte terroristen ooit, beter bekend als de Unabomber. Hij houdt een hartstochtelijke verdedigingsrede ter voorbereiding op een proces dat nog moet komen. “Hoe kan iemand zo ver heen zijn?”, denken wij. Maar voor Ted is het allemaal heel logisch… 

CREDITS 

Tekst: Michael Bijnens  

Spel: Frank Dierens  

Regie: Jo Roets  

Scenografie: Peter De Bie  

Dramaturgie: Mieke Versyp  

Soundscape: Steven Prengels  

Kostuums: Marie Dries  

Choreografisch advies: Iris Bouche  

Lesmap: Benjamin Verhoeven  

Productie, techniek & realisatie: Robin Angst, Tim van der Linden, Rik Van Gysegem, Anton Van Haver & Pieter Smet 

Laika  

In coproductie met Perpodium  

Met dank aan Cronos Invest  

Met de steun van Vlaamse Gemeenschap en Tax Shelter van de Belgische federale overheid