Fjodor SCHAFRANSKI
Filmmaker, Jeugdwelzijnswerker, Docent

200 Meters (regisseur Ameen Nayfeh - Palestina/96')

Woensdag 21 april 2021 om 19.45 uur
Donderdag 29 april 2021 om 21.45 uur

De film ‘200 Meters’ van Ameen Nayfeh spreekt me zeer sterk aan omwille van het feit dat ik enkele jaren geleden zelf een periode in de West Bank heb verbleven voor een video project.
Ik heb er de impact van de muur en de vele checkpoints kunnen ervaren. Ameen zoomt in deze film in op een universeel, verbindend gegeven van sterke familiale banden in een moeilijke context.
De persoonlijke ervaringen van Mustafa, gespeeld door Ali Suliman, zijn als het ware een reflectie op de collectieve impact die de muur heeft op het dagelijkse leven van Palestijnen.
De film ‘200 Meters’ gaat dus niet enkel over de fysieke muur die het gebied doorkruist maar over de onzichtbare muren tussen mensen, families, bevolkingsgroepen en religies.

Ria LAMBRECHTS
Filmvrijwilliger MOOOV

Aurora (Regisseur Paz Fàbrega – Costa Rica/90’)

Woensdag 21 april 2021 om 20.00 uur
Vrijdag 30 april 2021 om 19.30 uur

Zachtmoedig en bedachtzaam ontvouwt zich een verhaal over een bevlogen architecte en een meisje dat ongewenst zwanger is.
Regisseur Paz Fàbrega legt de focus in deze film op de gezichten van de twee hoofdrolspelers.  Zij weet hun emoties in een enkele blik te vangen.

Grote drama’s blijven achterwege, maar dat maakt de dilemma’s niet minder lastig.
Geen melodrama.  Gewoon warmte met een vleugje dubbelzinnigheid.

Fàbrega werkt met niet-professionele acteurs en verstaat de kunst van naturelle dialogen.
Een absolute aanrader voor iedereen die houdt van een serene, intieme en ontroerende film met prachtige acteerprestaties

Lieselore REMANS
Master Franse Taal-en letterkunde / theater-, film- en literatuurwetenschappen
Filmvrijwilliger MOOOV

Notre-Dame du Nil (regisseur Atiq Rahimi - Rwanda/93')

Zondag 25 april 2021 om 20.00 uur
Maandag 26 april 2021 om 20.00 uur
Zondag 2 mei 2021 om 10.30 uur

« On est si près du ciel. » Een betere, hogere school dan dit prestigieuze katholieke internaat bestond er niet in Rwanda tijdens de jaren zeventig. Aan deze bron ontspringt de Nijl alsook de jeugd van een toekomstige vrouwelijke elite. Onder streng toezicht van Belgische zusters groeit hier een generatie meisjes op. Ze delen alles met elkaar; school, slaap en spanningen. 

Rahimi baseerde zijn film op de gelijknamige roman van Scholastique Mukasonga uit 2012. Het geprezen relaas werd destijds voorgesteld als de Mean Girls van West-Afrika, maar laat u niet vangen door die onschuld. Zo mooi de verfilming van Rahimi, zo hard is de taal van Mukasonga’s personages.

Hoog op de heuvel, laag in levenservaring. De dromen van tienermeisjes, van een generatie, van een land, worden twee decennia later genadeloos aan diggelen geslagen in de genocide van 1994. Notre-Dame du Nil is niet zozeer een geschiedenisles over dat wat komen zal, maar vooral over dat wat eerst is : de onenigheid, de twijfels, de conflicten. Het is een prelude over de fragiliteit van een samenleving.

Mukasonga – de kersverse Simone de Beauvoir van 2021 – is ondertussen verplichte leeskost voor studenten Franstalige letteren. Haar specifieke, Rwandese verhaal, krijgt dankzij Rahimi’s adaptatie een universele vertaling, en die mag dus gerust verplichte kijkkost worden. Notre-Dame du Nil is een rauwe vertelling van raciale frictie, boeiend en beangstigend tegelijkertijd.

Lea MARTENS
Filmvrijwilliger MOOOV

Notre Dame du Nil (regisseur Atiq Rahimi - Rwanda/93')

Het is een beeldmooie verfilming van een verhaal in een katholiek meisjesinternaat geleid door een Belgische  zustercongregatie De vreselijke genocide in Rwanda vindt er een van zijn vele wortels

Koloniale ideologie blijft boeien en verbazen

Ook Gaza mon amour (regisseur Arab & Tarzan Nasser - Palestina/87') lijkt mij heel mooi.

Het is een ontroerend liefdesverhaal op zo een donkere plek.
Hiam Abbas is zo een fantastische actrice. Zij ontgoochelt nooit.

May LAURIJSSEN
Filmvrijwilliger MOOOV

Mooov is altijd reizen …
Te moeilijk om er maar één te kiezen…  het zijn er uiteindelijk 10…

3x Azië:
Balloon  over een Tibetaanse herdersfamilie en condooms...
Bandar Band  een eerder luchtige roadmovie, een eerbetoon aan de Iraanse landschappen en de muziek.
Made in Bangladesh  The women behind the label… In de traditie van Ken Loach en de gebroeders Dardenne.

2x Latijns-Amerika:
Karnawal  een spannende, dynamische en muzikale film uit Argentinië.
Los Lobos  over een alleenstaande moeder met twee zoontjes, die van Mexico naar de States migreren.

1x Palestina:
Gaza mon amour  een bijzondere en ongewone romance … met de fantastische actrice Hiam Abbass.

En enkele documentaires:
2x Latijns-Amerika:
Arica over giftig Zweeds afval dat gedumpt werd in Chili.
Once upon a time in Venezuela  over een vissersdorp dat dreigt te verdwijnen.

2x Afrika:
Leur Algérie  de familiegeschiedenis van regisseur Lina Soualem.
The Great Green Wall is een inspirerende beweging van nu, een nieuw wereldwonder. Deze emotioneel oprechte documentaire met een visie en een klimaatboodschap getuigt van humanisme, activisme en vooral verbondenheid.

Rico PANVINI
student beeldende kunst en bezieler van De Genkse Shtijl

Ook Rico had beetje moeite met kiezen tussen het uitgebreide aanbod.

Als eerste toen ik enkel beschrijvingen had gelezen, bleef Pink Cloud mij het meeste bij. Super simpel concept wat gewoon heel toepasselijk is zeker de dag van vandaag. Een 2e waarbij de trailer me wel aansprak was the dog who wouldn’t be quiet. Fictie film die me we aanspreekt omdat ik zo in een overgang periode zit dat ik zelf niet weet wat ik wil worden of dergelijk. En hier ging het dacht ik over een man die opeens de keuze niet meer had of toch heel moeilijk wordt gemaakt. Liet me wel even stilstaan bij mijn eigen doelen waardoor ik nog meer van dag tot dag wil leven.

Dan voor docu’s heb ik 2 heel interessante gesprekken gehad met vrienden. 1e ging over the great green wall. Het ging vooral over het feit dat Africa als volgende continent waarschijnlijk gecommercialiseerd gaat worden en dat het meer en meer gaat voorkomen dat mensen daar naar toe gaan willen gaan. Een andere docu waar we ook wel even over gesproken hadden was de 200 meters. Dit vooral omdat we op de grens leven en nu met covid werden de grenzen opeens gesloten. Dit voelde wel relevant momenteel en probeerde ons voor te stellen hoe het zou zijn in situatie van deze man. Was ook wel een interessant gesprek wat we hierover hadden.

Samengevat
Fictie :
The Pink Cloud
The Dog Who Wouldn’t Be Quiet

Non fictie:
200 meters
The Great Green Wall

Alle data en praktische info vind je hier